درمان شقاق يا فيشر مقعد با ليزر

با پيشرفت علم روش‌هاي نوين و پيشرفته‌تري براي انواع بيماري‌ها كشف مي‌شود كه مي‌تواند با عوارض كمتر، با پروسه درماني سريع‌تري به بيمار كمك كند. ليزر درماني يكي از اين روش‌هاي كم‌تهاجمي جديد است كه امروزه در درمان بسياري از بيماري‌ها ايفاي نقش مي‌كند و در برخي بيماري‌ها حتي توانسته جايگزين اعمال جراحي سنگين و پرعارضه شود. اخيراً ليزر توانسته در درمان شقاق يا فيشر مقعد نيز ايفاي نقش كند. هر چند به دليل جديد بودن استفاده از آن در اين زمينه هنوز نتوانسته به اندازه‌ي اعمال جراحي فيشر مقعدي خودنمايي كند، اما كمترين مزيت آشكار آن نداشتن عارضه‌ي بي‌اختياري مدفوع و گاز روده است.
از ديگر مزاياي درمان شقاق مقعد با ليزر انجام آن تحت بي‌حسي موضعي نه بي‌هوشي عمومي به صورت سرپايي و بدون نياز به بستري شدن در بيمارستان است. در اين روش براي ديدن محل شكاف يك وسيله به نام اسپكولوم را درون مقعد قرار مي‌دهند و سپس آن را باز و تنظيم مي‌كنند. بدون دست‌كاري و تحريك محل ترك مقعد با استفاده از اشعه‌ي ليزر ناحيه‌ي آسيب‌ديده را ترميم مي‌كنند. ليزر درماني تازه‌ترين تكنيك مدرن براي درمان شقاق مقعد است. در آينده‌ي نزديك ليزر مي‌تواند تبديل به جايگزين مناسبي براي روش‌هاي ديگر شود.
در يك بررسي مطالعاتي بر روي ۲۵ بيمار مرد و زن ۲۰ تا ۷۵ ساله‌ي مبتلا به شقاق مزمن مقعد كه ليزر درماني شده بودند، به مدت شش ماه تا يك سال پيگيري شدند. ميزان درد، خونريزي و ابتلا به يبوست در آنان به طور قابل توجهي بهبود يافته بود. از طرفي در هيچ كدام از بيماران، بيماري شقاق مقعد تا يك سال پيگيري عود نكرده بود. همچنين هيچ يك از آن‌ها دچار بي‌اختياري مدفوع و يا ناتواني در كنترل گاز روده نشده بودند. اين بررسي نشان داد كه ليزر درماني فيشر مقعد روشي ساده، امن و مؤثر براي درمان آن است كه مي‌تواند با بي‌حسي موضعي در يك مركز درماني با حداقل عوارض ممكن بعد از عمل انجام شود.
هرچند براي اثبات اين مسئله نياز به مطالعات و بررسي‌هاي بيشتر وجود دارد تا بتواند به صورت كامل جايگزين روش‌هاي سنگين جراحي فيشر مقعد شود.

جراحي شقاق يا فيشر مقعد به روش اسفنكتروتومي داخلي جانبي مقعد

يكي از روش‌هاي جراحي ـ درماني به روز و پر طرف‌دار درمان شقاق يا فيشر مقعد اسفنكتروتومي است كه با ايجاد كاهش در فشار عضلاني مقعد به بهبود گردش خون و در نتيجه درمان شقاق مقد كمك مي‌كند. در اغلب موارد، وجود فشار مداوم عضلاني مقعد به علت گرفتگي عضلات دريچه‌اي آن منجر به شقاق در مقعد فرد مي‌شود. در اين روش پزشك بدون انجام عملي بر روي خود شقاق مقعد با برداشتن بخش كوچكي از عضله دريچه‌ي مقعدي بيماري فرد را با رفع علت به وجود آورنده آن درمان مي‌كند. احتمال تكرار فيشر مقعدي در اين روش نادر و كم‌تر از ده درصد موارد است.
در ابتدا اسفنكتروتومي در خط وسط پشتي مقعد در محل شكاف ايجاد شده با يا بدون فيشركتومي انجام مي‌شد. اما به دليل مؤفقيت‌آميز نبودن آن محل برش را به سمت راست يا چپ ديواره‌ي كانال مقعد بسته به راحتي دست جراح تغيير دادند كه اسفنكتروتومي داخلي جانبي مقعد نام گرفت. اسفنكتروتومي تحت بي‌هوشي عمومي يا بي‌حسي نخاعي به دو روش باز و بسته انجام مي‌شود.
در روش اسفنكتروتومي بسته، با يك تيغه شيار جانبي ايجاد، پس از آن عضله‌ي دريچه‌اي بيرون كشيده شده و قسمتي از دريچه‌ي داخلي بريده مي‌شود. دقت و مراقبت براي كاهش آسيب به مخاط مقعد براي جلوگيري از فيستول لازم است. برش ايجاد شده در روش بسته به وسعت فيشر مقعدي خواهد بود.
در اسفنكتروتومي باز، يك برش نيم الي يك سانتي‌متري درون كانال ايجاد سپس به همان روش بسته عمل مي‌شود. در پايان قسمت انتهايي برش را بسته به شرايط باز گذاشته يا مي‌بندد.
اسفنكتروتومي به صورت سرپايي و بدون نياز به بستري فرد در بيمارستان انجام مي‌شود و فرد مي‌تواند در همان روز جراحي به خانه بازگردد. به طور معمول، درد بعد از عمل در هر دو روش باز و بسته اسفنكتروتومي خفيف است. تقريباً بلافاصله بعد از جراحي درد ناشي از فيشر مقعد كاهش مي‌يابد. به غير از محدوديت‌هايي كه گيجي ناشي از بي‌هوشي براي فرد ايجاد مي‌كنند، امكان بازگشت به فعاليت‌هاي روزمره وجود دارد. فرد با توصيه‌ها و مراقبت‌هاي لازم بعد از عمل كه توسط پزشك توضيح داده مي‌شود، ترخيص خواهد شد.

درمان شقاق يا فيشر مقعد به روش ديلاتاسيون

با پيشرفت علم روش‌هاي درماني مختلفي براي بهبود شقاق مقعد به كار گرفته شده است كه يكي از قديمي‌ترين آن‌ها روش اتساع دريچه‌ي مقعد يا همان روش ديلاتاسيون است. در روش ديلاتاسيون فيشر مقعد جراح با ايجاد كشش دستي در كانال و دريچه‌ي مقعد سعي مي‌كند تا فشار موجود بر روي ديواره‌ و دريچه‌ي مقعد را كم و عضلات آن را كمي شل و رها كند. روش اتساع مقعد به دليل خطرات و عوارض غير قابل قبولي كه داشت خيلي زود جاي خود را به روش‌هاي نوين جراحي شقاق مقعد داد.
آمار بالاي شكايت از بي‌اختياري گاز روده و بي‌اختياري مدفوع باعث شده تا بسياري از جراحان ريسك انجام اين جراحي را براي درمان شقاق مقعد بيماران‌شان نپذيرند. بدين ترتيب تمايل به انجام يا تشويق بيماران به انتخاب اين روش درماني شقاق در سطح جهان كم‌رنگ شده است.
جراحان در تمام دوران تحصيل خود آموزش مي‌بينند تا آگاهانه و با توجه به خطرات و معايب و مزاياي روش‌هاي درماني و با هدف حفظ و بهبود سلامت بيمار خود براي درمان تصميم بگيرند. به همين دليل شاهد كنار رفتن خود به خودي اين روش در درمان شقاق در سطح جهان بوديم. روش ديلاتاسيون مقعد به دليل نداشتن استانداردهاي لازم حفظ ايمني و سلامت بيمار طرف‌داران خود را از دست داده است.

نحوه‌ي انجام اتساع يا ديلاتاسيون دريچه‌ي مقعد

اين روش درماني پر عارضه‌ي شقاق مقعد تحت بي‌حسي موضعي يا بي‌هوشي عمومي قابل انجام است. در روش ديلاتاسيون مقعد جراح با كمك فشار دست خود به آرامي شروع به باز كردن دريچه‌ي مقعد و ايجاد كشش در ديواره‌هاي آن مي‌كند. هدف جراح از كشيدن دو طرفه‌ي دريچه‌ي مقعد و باز كردن آن بيش از حد طبيعي، برداشتن و كاهش فشار موجود در ناحيه‌ي مقعد است. در صورت انجام شدن اين روش به صورت دقيق و صحيح مي‌تواند در كاهش درد فوري شقاق مقعد بسيار مؤثر باشد.
در واقع جراح براي سهولت كار پس از پوشيدن دستكش از مواد ژل لغزنده و روان‌كننده در ناحيه استفاده مي‌كند. سپس با استفاده از انگشتان دست ديواره‌ي مقعد را با اعمال فشار متوسط و صحيح ماساژ مي‌دهد. حركت دوراني ماساژ همراه با اعمال فشار رو به بيرون باعث اتساع عضلات مقعد و باز شدن دريچه خواهد شد. در صورتي كه فشار دست معقول بوده و ناگهاني وارد نشود، آسيبي به فيبرهاي عضلاني وارد نخواهد شد و از پارگي آن جلوگيري مي‌شود. اما نتايج آماري نشان داده هر جراحي توان كنترل فشار دست و انجام آن بدون آسيب بافت عضلاني را ندارد. در پايان ممكن است يك اسفنج كوچك به منظور كاهش تشكيل لخته خون در ناحيه قرار داده شود. به بيماران توصيه مي‌شود تا به مدت شش ماه پس از عمل اتساع دريچه‌ي مقعد از يك گشادكننده مقعد به صورت متناوب استفاده كنند. از آن‌جايي كه عضله اسفنكتر مقعد بيش از حد طبيعي كشيده شده است، از اين پس اجابت مزاج و عبور مدفوع از مقعد با سهولت بيشتر و با كاهش فشار بر شقاق مقعد و در نتيجه كاهش علايم درد و ناراحتي ناحيه انجام خواهد شد.

خطرات و عوارض ناشي از روش اتساع يا ديلاتاسيون دريچه‌ي مقعد

همانند بسياري از جراحي‌هاي گوارشي روش اتساع مقعد نيز داراي خطرات و عوارضي است كه قبل از رضايت دادن به انجام بايد از آن‌ها آگاه شد. خطرات و عوارض ناشي از اين روش عبارتند از:

• بي اختياري مدفوع و گاز روده يا نشت مقعد به دليل نيروي وارد شده‌ي بيش از حد بر دريچه‌ي مقعد؛
• آسيب به اسفنكتر مقعد
• پاره شدن بافت ركتال؛
• لخته شدن خون؛
• ميزان شكست بالا.

بنابراين به سبب خطرات و عارضه‌هاي جبران‌ناپذير و نامعقول بيش‌ از حد جراحان اغلب ترجيح مي‌دهند تا ديگر روش‌هاي كم‌تهاجمي‌تر را به بيماران خود به جاي اين روش پيشنهاد دهند. زيرا ساير روش‌ها علي‌رغم خطر كم‌تر، ميزان مؤفقيت بيشتري خواهند داشت. معمولاً پزشكان بهترين روش درماني را با توجه به شرايط شقاق يا فيشر مقعد فرد پيشنهاد خواهند كرد.

جراحي شقاق يا فيشر مقعد

شكست درمان طبي شقاق مقعد حاد يا حضور يك شقاق مزمن نشانه‌ي مداخله جراحي است. در واقع فرد وقتي به عمل جراحي براي شقاق مقعد خود نياز پيدا مي‌كند كه ساير درمان‌هاي دارويي و رفتاري براي او مؤثر و كارساز واقع نشده باشد يا شدت بيماري آن‌قدر پيشرفته و وسيع باشد كه به درمان طبي پاسخ ندهد. البته بايد در نظر داشت كه براي تجويز جراحي بايد به سابقه‌ي ساير مشكلات در فرد نيز توجه كرد و نسخه‌ي هر فردي را منحصر به خود او پيچيد. به طور مثال ناتواني در كنترل دفع مدفوع يا ابتلا به سندرم روده‌ي تحريك‌پذير براي عمل جراحي ممنوعيت ايجاد مي‌كند، زيرا جراحي مي‌تواند بر كنترل ارادي فرد اثرات منفي داشته باشد.
پزشك براي اطمينان از نبود منعي در انجام جراحي اقدام به انجام آزمايشاتي در فرد از جمله آندوسكوپي و بررسي عضلات كف لگن فرد مي‌كند. آندوسكوپي براي رد كردن شرايط پزشكي مؤثر بر بخش‌هاي مختلف دستگاه گوارش از جمله روده، معده، روده‌ي كوچك و بزرگ است. بررسي عضلات كف لگن نيز براي تشخيص مشكلات احتمالي در كنترل اجابت مزاج فرد است كه در صورت نياز توسط فيزيوتراپي اصلاح شود.
دو نوع جراحي براي درمان شقاق مقعد وجود دارد كه هر يك با مكانيزمي جداگانه به بهبود بيماري كمك خواهند كرد. انتخاب هر كدام از آن‌ها به تشخيص علت ايجاد كننده شقاق مقعد در فرد بستگي دارد. اين دو روش عبارت اند از:
روش اتساع دريچه‌ي مقعد
روش اتساع دريچه‌ي مقعد همان‌طور كه از نامش مشخص است، با ايجاد كشش دريچه‌ي عضلاني مقعد و اتساع آن تحت بي‌هوشي عمومي براي رفع تنگي دريچه‌ي مقعد در افرادي كه به آن مبتلا هستند، استفاده خواهد شد. كشش دريچه و اصلاح ناهنجاري موجود در آن به درمان شقاق مقعدي كه به علت آن ايجاد شده است كمك مي‌كند. ميزان كشش و مدت زمان آن در جراحان مختلف، متفاوت است. با وجود اين‌كه كشش مي‌تواند به تسكين علامتي شقاق مقعد نيز كمك كند ولي اين روش به دليل عوارضي بالايي كه دارد امروزه به ندرت انجام مي‌شود. در ۱۲ الي ۲۷ درصد موارد احتمال پارگي دريچه‌ي ناشي از كشش بيش از حد وجود دارد.
برداشت اسفنگتر داخلي (اسفنكتروتومي)
عمل جراحي برداشت اسفنگتر داخلي (LIS)، روشي است كه در آن با ايجاد يك برش كوچك در عضله دريچه‌ي داخلي مقعد درد و فشار موجود در داخل كانال مقعد را كاهش مي‌دهند تا اجازه دهد شقاق يا زخم شقاق مقعد بهبود يابد. در حال حاضر اسفنكتروتومي، يك عمل جراحي انتخابي (بدون خطر بي اختياري مقعد) و روز براي شقاق مقعد است. اين روش را مي توان تحت بي‌هوشي عمومي يا نخاعي بيمار انجام داد. درد ناشي از اين عمل جراحي معمولاً خفيف است و عارضه‌ي آن از عوارض بيماري فيشر مقعدي كمتر است. عمل جراحي ممكن است منجر به يك ناتواني موقت در كنترل گاز روده، نشت مدفوع خفيف يا عفونت شود. اما در اكثر موارد بهبودي كامل شكاف طي ۸ هفته بعد از عمل جراحي صورت مي‌گيرد.
فيشركتومي
در اين روش شكافي كه در نتيجه‌ي فيشر مقعد ايجاد شده است را با كمك ايجاد برش برداشته و ترميم مي‌كنند، براي بالا بردن اثر بخشي اين روش معمولاً همراه با عمل برش و برداشت قسمتي از عضله‌ي دريچه‌ي داخلي مقعد انجام مي‌شود.
علاوه بر روش‌هاي تهاجمي جراحي امروزه شاهد استفاده از روش‌هاي ليزري نيز براي درمان فيشر مقعد هستيم كه البته به دليل جديد بودن هنوز ميزان اثردهي و يا عوارض طولاني مدت آن مشخص نيست.

مراقبت بعد از جراحي شقاق يا فيشر مقعد

پس از جراحي برداشت دريچه‌ي داخلي مقعد ـ كه براي كمك به درمان شقاق مقعدي كه با ساير درمان‌ها بهبود نيافتاده است، استفاده مي‌شود ـ فرد براي بهبود سريع تر نياز به مراقبت‌هاي خاص بعد از عمل دارد. اكثر افرادي كه اين جراحي را انجام داده‌اند، متوجه كاهش يا از بين رفتن درد ناشي از شقاق مقعد بلافاصله يا طي چند روز پس از جراحي شده‌اند. نگراني از اجابت مزاج بعد از عمل جراحي كاملاً طبيعي است زيرا مدفوع بايد از روي ناحيه‌ي زحم جراحي عبور كند، پس احتمالاً دردناك خواهد بود.
فرد با توصيه‌هايي براي مراقبت بعد از عمل ترخيص مي‌شود كه شامل:

•  
  • رژيم غذايي پرفيبر و مصرف مايعات فراوان براي كمك به نرم شدن مدفوع و جلوگيري از يبوست كه براي رد شدن راحت‌تر مدفوع از روي ناحيه‌ي زخم جراحي بايد رعايت شود؛
  • غذاهاي كم‌چرب مانند برنج ساده، مرغ كبابي، نان تست و ماست مناسب‌تر است؛
  • حمام نشسته‌‌ي در ۸ تا ۱۰ سانتي‌متر آب گرم مدت ده تا بيست دقيقه دو الي سه بار در روز به خصوص پس از اجابت مزاج سپس خشك كردن آن به تميزي ناحيه و آرامش عضلات كف لگن كمك مي‌كند،
  • راه‌رفتن و پياده‌روي با افزايش خونرساني به كف لگن و جلوگيري از يبوست روند بهبودي و درمان را سريع‌تر مي‌كند.؛
  • امكان دوش و حمام ايستاده از روز بعد عمل وجود دارد كه پس از آن بايد ناحيه‌ي مقعد را به صورت كامل با يك حوله تميز و مخصوص خشك كنيد؛
  • از مصرف صابون‌هاي معطر و محرك در ناحيه مقعد خودداري شود؛
  • مصرف مكمل ملين با نظز پزشك در صورت به تأخي افتادن اجابت مزاج طي سه روز بعد از جراحي منعي ندارد؛
  • توجه به ميزان خواب و استراحت خود، در صورت احساس خستگي بيشتر استراحت كنيد، خواب كافي به بهبودي كمك خواهد كرد.

همچنين پزشك بيمار را از علايم طبيعي و غير طبيعي بعد از عمل آگاه مي‌كند تا در صورت بروز نگران نشود و اقدامات لازم را انجام دهد. اين علايم شامل:

• احساس درد خفيفي هنگام اجابت مزاج به دليل وجود زخم كوچك ناشي از جراحي در دريچه‌ي مقعد كه با بهبود آن برطرف مي‌شود. در صورت تمايل به مصرف داروهاي ضد درد غير نسخه‌اي حتماً دوز مصرفي آن را از پزشك خود بپرسيد و از مصرف انواع حاوي كدئين بپرهيزيد؛
• خروج ترشحات خون‌آلود از محل جراحي تا چند روز بعد از عمل و زمان بهبودي زخم طبيعي است ولي طول كشيدن آن بيش از دو هفته نياز به بررسي دارد؛
• احتمال عفونت زخم به دليل آلوده بودن محيط روده وجود دارد كه در صورت بروز آن فرد نياز به درمان آنتي‌بيوتيكي پيدا مي‌كند. درمان آنتي‌بيوتيكي بايد به طور كامل مصرف شود، حتي در صورتي كه فرد احساس بهبودي كند ولي هنوز چندتا از قرص يا كپسول‌هاي تجويزي باقي مانده باشد؛
• احتمال باز شدن زخم و خونريزي مويرگي فعال نادر است، اما در صورت بروز نياز به دوخت و بخيه مجدد دارد؛
• احتمال از دست دادن موقتي كنترل اجابت مزاج و گاز روده نيز وجود دارد كه با گذشت زمان بهتر مي‌شود.

سرعت بهبودي كامل پس از عمل در افراد مختلف متفاوت است اما اكثر مردم مي توانند فعاليت روزمره (مانند رانندگي) خود را طي ۱ تا ۲ هفته بعد از عمل جراحي شروع كنند و حدود ۶ هفته پس از آن به طور كامل درمان شوند.
پيگيري در درمان يك بخش كليدي محسوب مي‌شود. در موعد مقرر پس از جراحي بايد توسط پزشك خود ويزيت شويد. البته در صورت نياز به معاينه‌ي اضطراري بايد فوري به پزشك مراجعه شود. نياز به ويزيت فوري در صورت وجود اين علايم لازم است شامل:
درد ناگهاني قفسه سينه و تنگي نفس يا سرفه خوني؛
تورم پاها؛
درد شديد شكم؛
خونريزي مقعدي شديد؛
تورم، گرمي يا قرمزي اطراف مقعد؛
تب؛
درد مقعدي كه با دارو آرام نمي‌شود.

پيشگيري از عود شقاق يا فيشر مقعد

عود و تكرار بيماري شقاق يا فيشر مقعد بستگي زيادي به برطرف كردن و درمان علت آن در كنار درمان خود بيماري دارد. در صورتي كه فرد از يك بيماري زمينه‌اي شناخته شده نيز رنج مي‌برد كه در به وجود آمدن شقاق يا فيشر مقعد او ايفاي نقش كرده، توجه به درمان و كنترل آن بيماري زمينه‌اي نيز از اهميت ويژه‌اي برخوردار است. گاهي اوقات فرد در ادامه‌ي روند شيمي‌درماني خود دچار فيشر مقعد شده است كه ديگر بعيد است با اتمام شيمي‌درمان و درمان شقاق مقعد، اين بيماري در او تكرار شود.
هنگامي‌كه يك الگوي اجابت مزاج غير‌طبيعي، علت فيشر مقعد فرد تشخيص داده مي‌شود، اصلاح آن الگوي رفتاري غلط براي پيشگيري از به وجود آمدن ساير مشكلات مربوط به اين بيماري و عود آن مهم است. براي ايجاد تغيير در رفتارهاي نادرستي كه فرد سال‌ها به انجام آن عادت كرده است، كمك گرفتن از روش‌هاي تركيبي دارويي، مشاوره‌ي تغذيه و فيزيوتراپي كف لگن (در صورت نياز) الزامي است.
بهبود شقاق مقعد مزمن با روش تزريق بوتاكس در ۵۰ الي۸۰ درصد بيماران در ارتباط است. ولي در جراحي آن، پس از اسفنكتروتومي شقاق مقعد حدود ۱ الي۶ درصد موارد عود خواهد كرد. عود بيماري فيشر پس از اين جراحي مي‌تواند به دليل عدم رعايت صحيح توصيه و مراقبت‌هاي پس از عمل توسط فرد يا انجام نادرست يا ناقص عمل اسفنكتروتومي باشد. در صورت عود، پزشك جراح بايد محل اسفنكتروتومي را بررسي كند. اين ارزيابي را مي تواند با لمس در معاينه يا با استفاده از سونوگرافي داخل مقعدي تحت بي‌حسي انجام دهد. درصورت ناقص بودن اسفنكتروتومي پزشك مي‌تواند آن را در سمت اوليه تكميل و يا دوباره در طرف مقابل انجام دهد. ولي اگر اسفنكتروتومي اول كامل بود شايد نياز باشد اسفنكتروتومي دوم را در طرف مقابل انجام دهد. اسفنكتروتومي در بيش از ۹۰ درصد موارد مؤفقيت‌آميز است. عارضه‌ي بي اختياري مدفوع و گاز پس از اين جراحي نادر است.
پس از عمل جراحي بيشتر بيماران مي توانند طي چند روز به فعاليت‌هاي روزانه خود بازگردند. درمان و بهبودي كامل در هر دو روش دارويي و جراحي مي‌تواند ۶ تا ۱۰ هفته طول بكشد. حتي با وجود كاهش درد و خونريزي فرد موظف به حفظ عادات رفتاري صحيح و ادامه‌ي يك رژيم غذايي پر فيبر است. فعاليت‌هاي سنگين و يبوست و اسهال مي‌تواند بهبود زخم يا گرفتگي عضله دريچه مقعد را به تاخير اندازد.
در يك بررسي تحقيقاتي ميزان عود شقاق مقعد در ۳۰ تا ۷۰ درصد مواردي كه فرد رژيم غذايي پرفيبر خود را پس از بهبودي رها كرده است، ديده شده است. در صورتي كه با رعايت اين رژيم احتمال عود به ۱۵ تا۲۰ درصد موارد كاهش يافته است. نتيجه‌ي اين بررسي، نقش به سزاي رژيم غذايي در پيشگيري از تكرار بيماري شقاق مقعد را تأييد مي‌كند.
شقاق مقعد با بيماري‌هاي جدي‌تر، مانند سرطان روده در ارتباط است. در واقع شقاق مقعد خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ را افزايش مي دهد و علت مستقيم آن محسوب نمي‌شود. با اين حال، در شرايط جدي‌تر بيماري مي‌تواند علايمي مشابه شقاق مقعد ايجاد شود. حتي زماني‌كه يك شكاف به طور كامل بهبود مي‌يابد نيز ممكن است جراح تست‌هاي ديگري براي بررسي روده بزرگ و راست‌روده درخواست كند. گاهي كولونوسكوپي براي رد كردن ديگر علل خونريزي مقعدي انجام مي‌شود.
شقاق مقعد مي‌تواند عارضه‌هايي در فرد به جا بگذارد كه خيلي خوشايند نيستند كه شامل:

• شقاق مزمن مقعد اشكي شكل: وقتي شقاق مقعد در مراحل اوليه آن درمان نشود شكاف مي‌تواند به صورت عمقي‌ و وسيع‌تر به صورت اشك باعث ايجاد زخم شقاق شود كه درمان آن مشكل‌تر است.
• فيستول مقعد: زخم شقاق مقعد آن‌قدر عمقي مي‌شود كه با ايجاد يك تونل يا كانال به صورت غيرعادي به اندام‌هاي اطراف مانند واژن يا ساير قسمت‌هاي روده متصل مي‌شود كه فيستول مقعد نام دارد.
• تنگي مقعد: كانال مقعد به صورت غير طبيعي به دليل گرفتگي عضله دريچه مقعد يا انقباض بافت زخم شقاق ايجاد شده در مقعد، تنگ مي‌شود.